Paulien Cornelisse – Om mij moverende redenen

WINSCHOTEN – Paulien Cornelisse komt zaterdag met haar nieuwe cabaretvoorstelling ‘Om mij moverende redenen’ naar De Klinker in Winschoten, aanvang 20.15 uur. Kaarten zijn te reserveren via www.indeklinker.nl.

De afgelopen maanden heeft de cabaretier en schrijfster druk gewerkt aan deze voorstelling. De recensies zijn meer dan positief. Over de titel ‘Om mij moverende redenen’ zegt ze het volgende. “Om mij moverende redenen is een beetje een sjieke manier van zeggen: waarom? daarom. Dus als je geen reden wilt geven voor wat je doet, dan kun je dat zeggen. ‘Ga je nog naar dat feest?’ ‘Nou, om mij moverende redenen blijf ik maar even weg.’ Het interesseert mij waarom mensen doen wat ze doen. Wat ze beweegt. Vandaar de titel.”

Maar je treedt ook op met mos.
“Ja, er is veel mos op het podium. Mos beweegt heel langzaam. Sommige mossoorten groeien maar een tiende van een millimeter per jaar. Dat extreem rustige vind ik een interessant contrast met het vrij jachtige, menselijke bestaan.”

Mensen kennen jou natuurlijk vooral van je boeken over taal.
“Ik heb anders ook een boek geschreven over een cavia die op kantoor werkt. Ja, maar, Oké, goed, ik begrijp wat je bedoelt. Er hangt een aroma van taal om mij heen.”

Zit dat aroma ook in je voorstelling?
“Nou, ik ben dat eigenlijk nooit van plan. Ik maak wat ik op dat moment ‘moet’ maken. Dat komt allemaal boven, ik schrijf dingen op en dan ga ik het uitproberen op een podium. Ik ga er nooit voor zitten om te bedenken: wat zal ik nou eens gaan bedenken over taal. Maar gaandeweg sluipen er toch wel dingen over taal in. Wat is het verschil tussen ‘in de groep’ en ‘op de groep’, bijvoorbeeld? Daar mag ik graag en lang over nadenken. En dan verschijnen dit soort gedachten ook in de voorstelling. Inmiddels denk ik dat ik nooit echt aan die taal ontkom, gewoon omdat ik ben wie ik ben.”

Je vorige voorstelling werd genomineerd voor de cabaretprijs de Poelifinario, voor het beste programma van dat seizoen. Voel je nu extra druk?
“Ehm. (zucht). Nee, uiteindelijk niet. Dat wil zeggen, ik voel voor een première altijd heel veel druk, maar vooral in de zin van: zeg ik nu echt wat ik wil zeggen? Is dit het beste wat ik nu kan maken? Bij cabaret doe je lang over het maakproces, en speel je de voorstelling ook nog eens lang. Dan moet het ook wel echt goed zijn. Dat mijn vorige voorstelling zo goed ontvangen werd – ik weet niet of het publiek daar echt mee bezig is. De zalen zitten goed vol, en daar ben ik elke dag heel erg dankbaar voor. Dat er mensen zijn die begrijpen wat ik bedoel en daar ook nog bíj willen gaan zitten. Dat is natuurlijk een grote luxe.”

Tot slot: wat doe je vlak voordat je het toneel opgaat?
“Meestal luister ik naar vrolijke, upbeat muziek en sta ik in mijn eentje te dansen. Dat is een soort warming up, en tegelijk is het ook een stemmingsverhogende handeling. Ik zorg dat ik zo veel mogelijk energie heb als ik op kom. En zo werkt het ook. Als ik zie dat het licht op het podium aangaat, dan denk ik: hoera! (lacht) om daarna allerlei zwaarmoedige obser vaties over het publiek uit te storten.”

Jelle Boersma