Erik Neimeijer van Bökkers: ‘Ik denk dat we nog kunnen groeien’

MIDWOLDA – Bökkers is vrijdag 22 juni hoofdact op Gezellig Blauwestad in Midwolda. Drie weken daarvoor, op 1 juni, staat de Sallandse rockband op Schanspop in Siddeburen. Dat Bökkers is uitgegroeid van hobbybandje naar een gevestigde naam verbaast gitarist Erik Neimeijer niet.

“Met de komst van drummer Jeroen Hobert en bassist Arjan Pronk had ik het gevoel ‘dit kan ons gaan lukken’. Er was meteen een bepaalde chemie binnen de band.” Ook zijn medebandleden geloofden hier klaarblijkelijk in, want grafisch ontwerper Hobert stopte met zijn eigen reclamebureau, Pronk sloot zijn eigen winkel en Neimeijer verruilde de ‘psychologenstoel’ definitief voor de gitaar.

“Psycholoog, ja. Geen beste hoor. Ik ben namelijk geen kantoortype. En dat ik toen al met muziek bezig was, werkte ook niet bepaald mee. Kreeg ik de vraag: Heb je dat mailtje nu al beantwoord? Mailtje? Oh mailtje, eh nee. Eigenlijk was ik een waardeloze psycholoog, ha, ha. Mijn vrouw is overigens ook psycholoog, en zij is wel een hele goeie.”

Succes
Succes in de muziek is voor Neimeijer niet nieuw. Al in zijn tienerjaren leek hij, met Soundsurfer, door te breken. “Hendrik Jan Bökkers zat ook is deze band. We waren een jaartje of achttien, negentien, toen we een platencontract kregen. In die tijd speelden we onder meer op Noorderslag. Ook waren we te zien in het programma Barend & Van Dorp.”

Toen Hendrik Jan Bökkers werd gevraagd om gitarist Richard ‘Gorro’ Jansen bij Jovink en de Voederbietels te vervangen was het echter over en uit. Neimeijer verkaste daarop naar Cool Genius. Daarnaast speelde hij in Lorraineville, waarin ook bassist Peter Slager van Bløf. Hun album ‘You may never know what happiness is’ uit 2011 kreeg zelfs een Edison.

“Lorrainville is een projectband. Het idee was om, als we tijd hadden, zo nu en dan te spelen. Probleem is dat de leden eigenlijk nooit tijd hebben. Muziek speelt zich hoofdzakelijk in de weekenden af, en dan zijn we al op pad met onze eigen bands. Met Bökkers spelen we bijvoorbeeld ruim honderd keer per jaar. Veel tijd om hiernaast nog met andere muzikanten wat te doen is er dus niet.”

Repeteren
“Repeteren doet Bökkers trouwens bijna nooit. Ook trekken we niet gezamenlijk tijd uit voor het schrijven nieuw materiaal. De liedjes schrijven we in de regel afzonderlijk van elkaar. Zelf begin ik vaak om deuntjes of tekstregels in mijn telefoon op te slaan. Op den duur ontstaat er een couplet, dat uitgroeit tot een volwaardig nummer. Ik ben niet iemand die er echt voor gaat zitten en dan wacht op inspiratie. Een goed idee, is een goed idee. Of je die nu krijgt tijdens het schilderen of tijdens het hardlopen, maakt niet uit.”

“Wel houd ik altijd in mijn achterhoofd dat een nummer live moet kunnen werken. Of dit ook daadwerkelijk het geval is, merk je tijdens optredens. Sommige nummers werken live wel, andere niet. En ja, het komt voor dat er nummers zijn waarvan je denkt dat ze aanslaan live niet uit de verf komen. Die verdwijnen dan ook. Gevolg is dat de setlijst daardoor altijd in beweging is.”

De nummers van Bökkers – de band maakte, het livealbum Live & Knetterhard meegerekend, zes cd’s – zijn alle in het Sallands dialect. “Hoewel ik al enige van de band dit niet spreek gaat dit eigenlijk vrij gemakkelijk. Een bewuste keuze om in het Sallands te schrijven? Nee, het ontstond. Eigen nummers in de eigen taal. Een natuurlijk proces. In de tourbus spreken de jongens ook zo plat als de neten.”

Schilderen
Naast muziek maken heeft Neimeijer nog een andere passie: schilderen. “Dat doe ik nu een jaar. Ik ben er vorig jaar mee begonnen.” Inmiddels heeft hij al een aantal exposities achter zijn naam staan. Schilderijen met veelal felle kleuren in de stijl van de Cobra-beweging. “Ik probeer een eigen stijl te ontwikkelen, en dat lukt al aardig.”

Cobrakunstenaars werkten bij voorkeur zonder vooropgezet plan, en dat is bij Neimeijer niet anders. “Ik pruts maar wat aan, en zie wel wat het wordt, ha, ha. Structuur zit er niet in. Ik begin meestal zomaar met wat koppen of gebouwen en gaandeweg het schilderen ontstaat er iets. En als ik het mooi vind, ben ik tevreden. Wat een ander er van vindt, zegt me eigenlijk niet zoveel. Vinden ze het mooi, prima; vinden ze het niet, ook goed.”

“De schilderijen zie ik overigens als iets voor later. Op de langere termijn. Als ik niet meer met de band op de planken sta, zijn de schilderijen er altijd nog.”

Groeien
Het succes van Bökkers zal, volgens Neimeijer, nog wel aanhouden, en zelfs groter worden. “Ik denk dat we nog kunnen groeien, zeker. In Friesland bijvoorbeeld beginnen we nu pas echt aan de weg te timmeren. Mooi om te zien. En ik blijf dat bijzonder vinden, die groeiende populariteit. Ik word wel eens gevraagd wat de hoogtepunten zijn tot nu toe. Vaak wordt dan gerefereerd aan bijvoorbeeld Paradiso, Concert at Sea, Paaspop of Zwarte Cross, maar van een concert in een feeesttent ergens op het Friese platteland in the middel of nowhere waar 1500 man/vrouw publiek naar toe komen om Bökkers te zien spelen, blijf ik van genieten. Dat is nog bijzonderder dan een show op een groot festival.”

Voor dit jaar staan er, volgens Neimeijer, nog een paar verrassende dingen op stapel. “Sowieso komen er een aantal nieuwe singles, misschien met wat gastmuzikanten, en een nieuw album als opmaat voor de tour van 2019. En misschien doen we nog ook nog wel wat pubconcerten. Hoe alles er precies uit komt te zien, weet ik niet. Dat ontstaat bij ons gaandeweg het jaar.”

Kaarten
Kaarten voor Gezellig Blauwestad en Schanspop op http://www.gezelligblauwestad.nl/ respectievelijk http://www.schanspop.nl/

Zie ook: http://www.erikneimeijerart.nl/ en http://www.bokkersband.nl/